Otelcilik sektörüne aşina olmayan kişiler için otel işletme yapısı ilk bakışta çok karmaşık görünebilir. Bir otelin ön kapısından yürürken, bu işe dahil olan oyuncuların çeşitliliğini hayal etmek karmaşıktır. Gerçekten de, bazı oteller bağımsız olarak adlandırılırken, diğerleri büyük ölçüde bir marka, işletme sahibi ve/veya işletmeci arasındaki işbirliğine güvenmektedir. Bu makale, bir otelin yönetilebileceği farklı iş modellerini belirlemeye odaklanacaktır.

Farklı Otel Yönetim Modelleri Nelerdir?

Otel yatırımı, işletme modeline dayalı olarak paydaşların çıkarlarının ne olduğunun iyi anlaşılmasını gerektirdiğinden çok karmaşıktır. Zamanla otel yatırımına dahil olan tarafların profili çeşitlendi. Sonuç olarak, artan uzmanlık ve finansal destek, daha iyi konuk değeri yaratmayı mümkün kıldı. Turizmin küreselleşmesi uluslararası seyahatleri ve dolayısıyla uluslararası markalı otellere olan talebi artırmıştır.

Coğrafi konumlarına ve pazar segmentlerine göre oteller farklı iş modelleri aracılığıyla işletilebilir:

• Otel Franchise sözleşmesi
• Otel İşletmeciliği sözleşmesi
• Kiralama

Otel işine dahil olan üç ana oyuncu türü vardır:

• Otel performansının yönetiminden sorumlu operatör.
• Mülkün veya binanın sahibi olan mal sahibi.
• Marka adına ve uzmanlığına sahip olan marka.

Tarafları bağlayan sözleşmenin türüne göre işletmeci ve marka tek bir tüzel kişilik veya ayrı oyuncular olabilir.

Otel Franchise Operatörleri

Otel franchise, işletme sahibi, franchise alan ve marka sahibi, franchise veren arasında ücrete dayalı bir anlaşmadır. İşletme sahibi – mülk sahibi veya kiracı – franchise ücreti karşılığında franchise verenin marka adını, fikri mülkiyetini, rezervasyon sistemini ve operasyonel destek araçlarını kullanabilir. Mal sahibi, mülkü kendi adına işletmek için üçüncü taraf bir operatör kiralamaya karar vermedikçe, mülkün kontrolünü elinde tutar ve işle ilgili yükümlülükleri yerine getirir. Aynı şekilde otel sahibi oteli marka adı altında işlettiği için marka standartlarına uymakla yükümlüdür ve marka değişiklikleri üzerinde herhangi bir hak onayı bulunmamaktadır.

Bir franchise maliyeti iki tür ücreti içerir: başlangıç ​​ücreti ve devam eden ücretler.

• Başlangıç  ​​ücreti  , franchise başvurusunun sunulması üzerine ödenir ve piyasa değerlendirmesi, mülk incelemeleri ve diğer hizmetler gibi tüm sözleşme öncesi ücretleri kapsar. Franchise veren, franchise üzerinde anlaşmaya varılmazsa veya bir yüzdesini tutmaya karar verirse başlangıç ​​ücretini geri verebilir.
• Devam  eden ücretler  , her iki tarafın çıkarlarını uyumlu hale getirmeyi amaçlar ve franchise verene aylık olarak ödenir. Devam eden ücretler, bir telif ücreti ile pazarlama ve rezervasyonla ilgili ücretlerden oluşur. Telif hakkı ücreti, çoğunlukla toplam oda gelirinin bir yüzdesi olarak hesaplandığından, franchise veren için en büyük gelir kaynağını temsil eder. Bu nedenle, bir anlaşma yapılırken telif ücreti, Koruma Alanı, Anahtar Para veya Vade uzunluğu gibi diğer ticari şartlarla birlikte her iki tarafın üzerinde anlaşmaya varmayı hedeflediği en önemli müzakere noktalarından biridir. Bir franchise sözleşmesinin tipik süresi 10 ila 15 yıl arasında değişmektedir. Birçok sözleşme, diğer ticari şartların uygulanmasına tabi olan bu ücretlerin artırılması konusunda anlaşabilir.

Otelin faaliyet gösterdiği pazar segmentine göre toplam oda gelirinin yüzdesi olarak hesaplandığında franchise maliyeti değişebilir. HVS’ye göre, ekonomik bir otel için medyan otel franchise maliyeti %8,6’dır ve pazarına göre artmaktadır. Lüks otel franchise maliyeti %11,4 civarında değişirken, üst-orta ölçekli ve birinci sınıf kategoriler sırasıyla %12.1 ve %12.4 civarındadır (HVS, 2020). Franchise iş modeli Kuzey Amerika’da çok popülerdir ve varlık odaklı olması nedeniyle otel grupları tarafından daha fazla benimsenir.

Otel Yönetim Sözleşmeleri

Otel işletme sözleşmesi, franchise ile aynı taraflar arasında yapılan bir sözleşmedir, ancak aynı sorumlulukları belirtmez. Yönetim sözleşmesi kapsamındaki ilk otelin açıldığı 1963 yılından bu yana, bu iş modeli gelişmeye ve daha fazla ilgi görmeye devam etti. Bir otel işletme sözleşmesinde işletmeci/marka yöneticidir (örneğin IHG) ve otel sahibi yönetici mal sahibidir (örneğin bir finansman grubu). Operatör, genellikle her bir tarafın sorumluluklarına göre yoğun bir şekilde müzakere edilen bir ücret karşılığında yönetici mal sahibi adına belirli bir marka otel işletecektir. İş sözleşmeleri, mülk bakımı veya FF&E gibi tüm risklerden mal sahibi sorumludur. Öte yandan, işletmeci tüm yönetim konularından sorumludur.

Otel işletme sözleşmesinin ücret yapısı, her iki tarafın çıkarlarını uyumlu hale getirmek için oluşturulmuştur. İşletme sahibi, işletmeciye işini yürütmesi için farklı ücretler öder:

• Temel Yönetim ücreti:  İşletmeciyi en üst sıraya odaklanmaya motive etmek için işletme sahibi genellikle otelin brüt işletme gelirinin %2 ila %4 arasında değişen bir yüzdesini öder (HVS, 2017). Bu ücret, otel pazarının konumuna göre farklılık gösterebilir ve sözleşmenin ömrü boyunca sabit veya kademeli olarak artırılabilir.
• Teşvik ücreti:  İşletmecinin karlılığa ve dolayısıyla maliyet kontrolüne odaklanmasını sağlamak için işletme sahibi, otelin işletme karının bir yüzdesini öder. Teşvik ücreti aşağıdakilere göre hesaplanabilir:

Teşvik ücretlerinin hesaplanması, ister sayısal ister marj engeline dayalı olsun, daha da karmaşık hale gelebilir.

•  Pazarlama, geri ödemeler, sadakat programları, eğitim vb. dahil olmak üzere diğer ücretler .

• Otel bayiliği nereden alınır
• Otel bayiliği kimden alınır
• Hangi otelin bayiliğini almalıyım
• Otel bayiliği almak için gerekenler
• Otel franchise nasıl alınır
• Otel franchise almak için ne yapmalıyım
• Otel franchise almak için neler gereklidir
• Marka bir otelden franchise almak
• Franchise otel nasıl açılır